ការពន្លូតជាតិអំបិល

ការពន្លូតជាតិអំបិលសំដៅទៅលើការរំលូតកូនផ្សេងៗគ្នាដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅដំណាក់កាលក្រោយៗនៃការមានផ្ទៃពោះ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះការប្រើប្រាស់របស់វាត្រូវបានកំណត់ដោយសារតែផលវិបាកដែលគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតនិងសុខភាពរបស់ស្ត្រី។ គោលការណ៍នៃការប្រព្រឹត្ដរបស់វាគឺខុសគ្នាពីការរំលូតកូនដែលត្រូវបានអនុវត្តដោយវិធីសាស្ត្រឱសថឬដោយការធ្វើពិសោធន៍វះកាត់។

គោលការណ៍នៃការរំលូតកូនដោយសារអំបិល

នៅពេលចាប់ផ្តើមនៃការរំលូតកូនដោយទឹកជូលិចវេជ្ជបណ្ឌិតបានបូមចេញនូវសារធាតុរាវអេមីនីអូតប្រហែលពីររយមីលីលីត្រពីទឹកអេមនីអូធិសហើយបន្ទាប់មកជំនួសឱ្យសារធាតុអេឡិចត្រូនិចដែលត្រូវបានបូមក្នុងបរិមាណអំបិល។ ដូច្នះកុមារកំពុងស្ថិតក្នុងអំបិលហើយបានសាប់ក្នុងរយៈពលពីរបី៉ង។ មូលហេតុនៃការស្លាប់គឺការរលាកជាច្រើន, ការពុល, ហូរឈាមចូលទៅក្នុងខួរក្បាល។

ការទាញយកទារកពីស្បូនតាមក្បួនមួយកើតឡើងនៅថ្ងៃមួយបន្ទាប់ពីការស្លាប់។ គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ប៉ុន្តែមានករណីជាច្រើនដែលបន្ទាប់ពីការរំលូតកូនដោយអំបិលកុមារនៅតែមានជីវិតប៉ុន្តែគួរអោយស្តាយនៅតែមានភាពមិនត្រឹមត្រូវ។ ក្មេងបែបនេះមើលទៅដូចជាមានទឹកក្តៅ។

វេជ្ជបណ្ឌិតបានព្យាយាមមិនប្រើវិធីសាស្រ្តនេះអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ មកដល់សព្វថ្ងៃនេះការរំលូតកូនភាគច្រើនត្រូវបានអនុវត្តដោយការវះកាត់។ កុមារត្រូវបានគេកាត់ផ្តាច់ហើយគាត់គ្មានឱកាសនៃការរស់រានមានជីវិតទេ។

ចំណុចសំខាន់

ដោយបានសម្រេចចិត្តលើជំហានបែបនេះស្ត្រីគួរតែដឹងថាការមានកូនចុងអាចបញ្ជាក់ថាកុមារត្រូវបានបង្កើតឡើងស្ទើរតែទាំងស្រុងហើយការរំលូតកូនដោយប្រើជាតិប្រៃនឹងនាំឱ្យគាត់ទទួលរងការឈឺចាប់។ ស្ត្រីមួយចំនួនដែលធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចនេះបាននិយាយអំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេបន្ទាប់ពីពួកគេបានណែនាំដំណោះស្រាយអំបិល។ ដូច្នេះពួកគេបានប្រកែកថាទារកចាប់ផ្តើមបំបែកខ្លួនដើម្បីចៀសវាងការធ្វើទុក្ខទោសដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចទាំងនេះ។ ចំពោះស្ត្រីបែបបទនេះច្រើនតែបណ្តាលឱ្យមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត។ នេះមិនមែនជារឿងភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ។ ការរំលូតកូនគឺជាការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តដល់រាងកាយនិងចិត្តហើយសូម្បីតែបែបនេះជាវិធីសាហាវឃោរឃៅនិងសូម្បីតែច្រើនទៀត។ វាមិនចាំបាច់នៅកម្រិតឱសថនិងឱសថសាស្ត្រទំនើបដើម្បីនាំបញ្ហានេះទៅជាមធ្យោបាយអមនុស្សធម៌នៃ ការរំលូតកូន ។