ពិធីបុណ្យនៃពួកបរិសុទ្ធសែសិបប្រាំ

នៅ ថ្ងៃទី 22 ខែមីនានេះ បើយោងតាមរចនាបថថ្មីមួយពួកគ្រីស្ទានគ្រិស្តអូស្សូដក់បានប្រារព្ធពិធីបុណ្យនៃពួកបស្គី 40 ឬជាវាត្រូវបានគេហៅថាជាថ្ងៃនៃសែសិបនៃពួកបរិសុទ្ធនៃ Sevastia ។

តើពិធីបុណ្យ 40 នៅបុណ្យខួបកំណើតមានន័យយ៉ាងណា?

ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិធីបុណ្យនៃពួកសែសិបសសរគឺជាប្រភពដើមពីគ្រីស្ទសាសនាដំបូង។ នៅឆ្នាំ 313 នៅផ្នែកខ្លះនៃចក្រភពរ៉ូមដ៏បរិសុទ្ធសាសនាគ្រីស្ទត្រូវបានគេស្របច្បាប់ហើយការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញអ្នកជឿក៏បានឈប់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនេះមិនមែនជាករណីនៅគ្រប់ទីកន្លែងទេ។ នៅទីក្រុង Sebastia ដែលស្ថិតនៅលើទឹកដីអាមេនីសម័យទំនើបអធិរាជ Licinius បានបញ្ជាឱ្យលុបបំបាត់ជួរកងទ័ពពីពួកគ្រីស្ទានហើយទុកមានតែសាសន៍ដទៃប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្រុង Sevastia បានបម្រើទាសករកលល្បិច Agricolius ហើយនៅក្រោមបញ្ជារបស់គាត់មានសង្រ្គាមសែសិបនាក់មកពីក្តាប៉ាឌីកា។ មេបញ្ជាការរូបនេះបានទាមទារឱ្យទាហានទាំងនោះអះអាងថាពួកគេគោរពបូជាព្រះពេស្យាប៉ុន្តែពួកគេបដិសេធមិនធ្វើដូច្នេះហើយត្រូវជាប់គុក។ នៅទីនោះពួកគេបានចុះចាញ់ដោយការអធិស្ឋានហើយបានលឺសំលេងរបស់ព្រះដែលបានលើកទឹកចិត្តពួកគេហើយបានណែនាំឱ្យពួកគេមិនផ្សះផ្សាមុនពេលជំនុំជម្រះ។ នៅព្រឹកបន្ទាប់ Agricolius បានព្យាយាមម្តងទៀតដើម្បីបំបែកទាហានដោយប្រើគ្រប់ល្បិចនិងការក្លែងបន្លំដែលលើកតម្កើងការកេងប្រវ័ញ្ចយោធារបស់ពួកគេនិងបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឱ្យត្រឡប់ទៅរកជំនឿមិនជឿដើម្បីទទួលបានសេរីភាព។ សែសិបលោក Cappadocians បានទទួលរងការវាយតម្លៃយ៉ាងសាហាវជាថ្មីម្តងទៀតហើយបន្ទាប់មកលោក Agricolius បានបញ្ជាឱ្យពួកគេត្រូវបានបិទជាថ្មីម្តងទៀតនៅក្នុងអាគារគុកងងឹត។

មួយអាទិត្យក្រោយមកអ្នកជាប់ឃ្លាយឈ្មោះលីសាសៀបានមកដល់សេវីស្តាដែលបានសួរចម្លើយពួកទាហានប៉ុន្ដែក្រោយពីពួកគេបដិសេធមិនព្រមស្បថចំពោះព្រះដទៃទៀតគាត់បានបង្គាប់កូប៉ាត់កូស្តាឱ្យត្រូវគេគប់ដុំថ្ម។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយដុំថ្មបានធ្វើអព្ភូតហេតុមិនបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទាហានដែលបែកខ្ញែកតាមទិសផ្សេងៗគ្នា។ ការធ្វើតេស្តបន្ទាប់ដែលជាការបំបែកភាពតានតឹងរបស់ពួកអ្នកសីលធម៌របស់ Sevastian គឺការឈរនៅអាក្រាតនៅលើទឹកកកដែលលីសស៊ីបានថ្កោលទោសពួកគេ។ ចំពោះទាហានគឺពិបាកជាងមុននៅជិតទន្លេដែលរលាយសូ។ នៅពេលយប់មួយនៃ Cappadocians មិនអាចឈរនិងរត់ទៅខ្ទមក្តៅដែលមិនបានកំដៅប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាគ្រាន់តែបោះជំហានទៅមុខពីលើកម្រិតរបស់វាបានស្លាប់។ អ្នកខ្លះទៀតបានឈរយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់នៅលើទឹកកក។ ហើយម្តងទៀតអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យមួយបានកើតឡើង។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់ព្រះបាទអេសាបែតជាទីប្រឹក្សារបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ បន្ទាប់មកព្រះអង្គធ្វើឱ្យក្ដៅក្រហាយហើយទឹកក៏មានភាពកក់ក្ដៅ។

អ្នកយាមម្នាក់ឈ្មោះ Aglalia ដែលជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលមិនបានដេកនៅគ្រានោះនៅពេលដែលគាត់បានឃើញអព្ភូតហេតុនោះបានស្រែកថា: «ហើយខ្ញុំគឺជាគ្រីស្ទាន! »ហើយឈរនៅលើបន្ទាត់ជាមួយពួកគាប់ឌូកូស។

លុះព្រលឹមស្រាងហើយលោកអប្រាហាំនិងលោកលូស៊ីយ៉ាដឹងថាពួកទាហានមិនត្រឹមតែសម្លាប់លោកទេគឺពួកគេក៏នៅម្នាក់ឯងដែរ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានបញ្ជាឱ្យសំលាប់ញញួររបស់ពួកគេដោយញញួរមួយដើម្បីឱ្យពួកគេស្លាប់ដោយរងការឈឺចាប់។ ក្រោយមកសាកសពរបស់ពួកអ្នកដែលត្រូវបានគេសម្លាប់នោះត្រូវបានដុតហើយឆ្អឹងត្រូវបានគេបោះចូលទៅក្នុងទន្លេ។ ទោះជាយ៉ាងណាប៊ីស្សពរបស់ Sevastia បានប្រទានពរដល់លោកពេត្រុសនៅក្នុងការដឹកនាំរបស់ព្រះដែលអាចប្រមូលនិងកប់សំណល់នៃពួកអ្នកចម្បាំងដ៏ពិសិដ្ឋ។

សញ្ញានៃបុណ្យនៃពួកសែសិបពួកបរិសុទ្ធ

សារៈសំខាន់នៃថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់សាសនាចក្រនៃពួកបរិសុទ្ធសែសិបនាក់គឺថាអ្នកជឿពិតមិនសង្ស័យពីជំនឿរបស់គាត់ទេហើយបន្ទាប់មកគាត់ជួយសង្គ្រោះគាត់សូម្បីតែគាត់ទទួលរងឬទទួលរងការឈឺចាប់ក៏ដោយ។ គ្រីស្ទបរិស័ទពិតប្រាកដម្នាក់គួរតែមានជំនឿស៊ប់យ៉ាងមុតមាំហើយមិនត្រូវងាកចេញពីពួកគេក្នុងស្ថានភាពណាមួយទេ។

នៅថ្ងៃនេះវាជាប្រពៃណីដែលត្រូវចងចាំដល់ទាហានកៃដឌាសៀសចំនួន 40 នាក់ដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេដោយសារតែពួកគេមានជំនឿលើព្រះ។ នៅក្នុងកិត្តិយសរបស់ពួកគេការព្យាបាលពិសេសមួយត្រូវបានបម្រើនៅក្នុងគ្រួសារគ្រិស្តអូស្សូដក់ - ប៊ុននៅក្នុងសំណុំបែបបទនៃការ larks នេះ។ បក្សីទាំងនេះការហោះហើររបស់ពួកគេត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងឥរិយាបថរបស់ពួកអ្នកជឿទុកចិត្ត Sevastian ។ បក្សីហើរយ៉ាងរឹងមាំឡើងឆ្ពោះទៅរកព្រះអាទិត្យប៉ុន្តែលាលែងពីមុខដោយខ្លួនឯងមុនពេលភាពអស្ចារ្យរបស់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះហើយធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។ ដូច្នេះអ្នកស្ងាត់សាសនា 40 អង្គដែលបានផ្សះផ្សាខ្លួនឯងជាមួយនឹងការស្លាប់ដ៏ជៀសមិនផុតនិងគួរឱ្យខ្លាចនោះពួកគេអាចឡើងទៅរកព្រះអម្ចាស់ហើយទទួលព្រះគុណរបស់ទ្រង់។